Z refleksji psychoterapeuty

28 kwietnia 202019 grudnia 2020 Janusz Bończak Istota, Michalina Palarz-Prochal, psychologia, Weganie, weganka

Spread the love

Gdyby rzeźnie miały szklane ściany każdy byłby wegetarianinem
Paul McCartney

Często zadaję sobie pytanie, co jest nam potrzebne, jakie warunki muszą się zadziać, by rozwój ku zdrowiu psychicznemu był naszym udziałem. Świadomie używam określenia „rozwój”, bo rozumiem zdrowie nie tyle jako aktualnie diagnozowalny stan braku zaburzeń, co jako proces poszerzania świadomości odbywający się przez całe życie i doświadczany subiektywnie jako wewnętrzny dobrostan.
Wypowiadając się na ten temat, opieram się na doświadczeniach z wieloletniej praktyki psychoterapeutycznej, doświadczeniach osobistych i wnioskach z towarzyszącej mojej pracy refleksji o kondycji ludzkiej.

Zdysocjowany świat
Uważam, że jednym z ważnych warunków zdrowia psychicznego jest poczucie wewnętrznej spójności; człowiek nie lubi doświadczać wewnętrznych sprzeczności. By minimalizować napięcie, psychika stosuje tak zwane mechanizmy obronne, których celem jest unikanie świadomej konfrontacji człowieka z niewygodną dla niego treścią. Gdy nie radzimy sobie z jakąś informacją, możemy na przykład zminimalizować jej znaczenie, starać się o niej nie myśleć. Można przechowywać ją oddzieloną od świadomości wysokim murem, szczelną ścianą. Jak w powyższym cytacie, prawda? Czasami życie tego nie ułatwia. Informacje o tym, co dzieje się w tak zwanej produkcji mięsnej, z jakim cierpieniem zwierząt jest ona związana stają się coraz bardziej dostępne. Wystarczy użyć wyobraźni, ściany nawet nie muszą być przeźroczyste. Z drugiej strony łatwość dostępu do produktów mięsnych, estetyka opakowań sprawiają, że nie zauważa się związku między ciałem zwierzęcia a produktem na półce w hipermarkecie. Dysocjacja w zbiorowej świadomości? – taka diagnoza sama się nasuwa. Przytoczę poniżej konkretne przykłady.
Pewne happeningi relacjonowane w mediach społecznościowych byłyby śmieszne, gdyby nie smutna prawda w nich zawarta. Jeden z nich: miejsce akcji – stoisko mięsne w hipermarkecie, kamera spogląda zza lady na klienta, obejmując jednocześnie to, co pod ladą. Widzimy, co robi sprzedawca i co z tego wynika. Otóż kupujący prosi o wędlinę ze stoiska, sprzedający poleca najświeższą i… bierze z kosza pod ladą małą świnkę i wkłada ją do jakoby mielącego podajnika, z którego wysuwają się świeże serdelki. My widzimy, że prosiaczek ma się dobrze odłożony na wygodne legowisko, natomiast mina kupującego, który zna wersję prezentowaną przez sprzedawcę, rozwija się stopniowo od zdziwienia, poprzez niedowierzanie do skrajnego oburzenia i wstrętu. Zabawne?… Kogo widzimy?… Siebie, konsumentów produkcji mięsnej…
Albo inna, podobna w swojej wymowie historia. W pewnym sklepie na stoisku mięsnym, prawdopodobnie w zamyśle dla uatrakcyjnienia wystawianych towarów, wyłożono upieczonego prosiaczka z jabłkiem w ryjku. Rodzice, którzy z dziećmi przychodzili do sklepu, zaczęli zgłaszać gwałtowne protesty, że to jest zbyt drastyczny widok dla ich dzieci. Może dlatego na opakowaniach wyrobów pewnej firmy umieszczono uśmiechnięte zwierzątka, by myślenie przyszłych klientów nie rozwinęło się w związki przyczynowo-skutkowe. Podejrzewam, że redukcji dysonansu poznawczego (stan nieprzyjemnego napięcia psychicznego pojawiający się u danej osoby wtedy, gdy jednocześnie występują dwa elementy poznawcze, które są niezgodne z sobą) służą także pewne zjawiska językowe, pozornie oczywiste: zdrabniamy nazwy części ciała zwierzęcia, które są produktem przeznaczonym do konsumpcji. Wątroba staje się wątróbką, żebra żeberkami, skrzydła skrzydełkami itp., może łatwiej wtedy przełknąć?

W stronę jedności i więzi
Kolejnym istotnym czynnikiem wspierającym zdrowie psychiczne jest doświadczanie więzi. Jego brak oznacza ból alienacji. Więź ma jednak swoją cenę. Tą ceną jest otwarcie serca na inne istoty, a tym samym bywa, że i na ich cierpienie. W przypadku relacji człowiek-człowiek jest to oczywiste i społecznie wspierane. Mniej oczywiste, natomiast logiczne w kontekście rozważań zawartych w tym artykule, jest współodczuwanie także z innymi istotami. Skądinąd wielokroć w procesie terapii można zaobserwować, że znacznie łatwiej wrócić do równowagi psychicznej, gdy w obszarze rezyliencji (czyli umiejętności radzenia sobie z przeciwnościami i stawiania czoła wyzwaniom) znajduje się między innymi również poczucie więzi z naturą.
Czym więcej potrafimy kochać, tym większa szansa, że nie będziemy w trudnych etapach życia osamotnieni, że okrutny nieraz świat relacji ludzkich nas nie załamie. Gdy przychodzi do mojego gabinetu psychoterapii pogrążony w smutku człowiek, ale jego oczy rozświetlają się, jeśli rozmowa schodzi na temat kochanego przez niego zwierzęcia albo dotyczy przeżytych kiedyś momentów zachwytu w kontakcie z przyrodą, wiem, że na pewno droga do zdrowia jest łatwiejsza, prostsza, szybsza niż by się poprzednio wydawało. Pamiętam pewną zamkniętą w sobie nastolatkę, z którą nawiązanie kontaktu zaczęło się od opowieści o świecie z jej ulubionego filmu Avatar. Albo starszą kobietę, rozżaloną na rodzinę, która się od niej odwróciła – z depresyjnych ruminacji wyrywało ją wyłącznie zapytanie o koty, którymi się opiekuje. Czy też młody chłopak, któremu dopiero kontakt z wymarzonym psem pozwolił na zapomnienie o własnym kalectwie i wyjście do świata.
Można spotkać się z kontrargumentem oponentów takiej wizji świata: że przecież człowiek od zawsze polował, zabijał zwierzęta, jadł mięso. Czy na pewno tak było? – nie wiem, ale wiadomo, że w kulturach pierwotnych zwierzę, które stawało się pokarmem, było traktowane z szacunkiem. Choćby wysiłek wkładany w jego upolowanie, niebezpieczeństwo, które temu częstokroć towarzyszyło, ograniczona przez naturę i własne możliwości dostępność takiego pokarmu kształtowały inne od współczesnego do niego podejście. Zanim wyruszono na polowanie, plemienny szaman zwracał się do ducha zwierzęcia, przepraszając go za zadanie śmierci i dziękując za oddanie życia dla człowieka. Były tu więc wdzięczność, uważność i współczucie, które są jednymi z kluczowych kompetencji człowieka sprzyjających jego dobrostanowi i tworzących fundament spokoju i szczęścia, a których musimy od nowa uczyć się, wspierać zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym ich rozwój. Innej drogi nie ma…
Tekst Michalina Palarz-Prochal,
fot. Karina Kumorek

Prosimy o wsparcie naszej pracy redakcyjnej:

Serdecznie zapraszamy do wykupienia prenumeraty na rok 2020 (100 zł z wysyłką)
https://sklep.istota.info/pl/c/Prenumerata/17

lub wydania cyfrowego (4 zł):
https://sklep.istota.info/pl/p/Dwumiesiecznik-Spoleczno-kulinarny-Istota-12020.-Wydanie-cyfrowe.-Prosze-wybrac-w-dostawie-ODBIOR-OSOBISTY.-1/62

wydania papierowego (8 zł + koszty wysyłki):
https://sklep.istota.info/pl/p/Dwumiesiecznik-spoleczno-kulinarny-Istota-12020.-Wydanie-papierowe./61

Zapraszam do przeczytania książki autorstwa Marka Krydy, pt. „Polska Wikingów”
https://sklep.istota.info/pl/p/Polska-Wikingow.-Marek-Kryda/47

💚💚💚

Anna Spurek, Dyrektorka Generalna Green REV Institute: – Przeprojektowanie systemu żywności to zadanie na teraz. Sektor hodowlany to motor nierówności i braku bezpieczeństwa żywnościowego i żywności. Półki pełne mięsa i nabiału warto zestawić z głodem i ubóstwem. Dania już wprowadza polityki dla przebudowy systemu do systemu roślinnego, pytanie co z Polską Panie Ministrze Siekierski, Premierze Tusku, Ministro Leszczyno, Ministro Hennig- Kloska?

💚💚💚

Anna Spurek,
COO Green REV Institute:
– Aktywizm systemowy dla zmiany i naprawy systemu żywności to dzisiaj must w działaniach klimatycznych. Czas, żeby młode osoby mówiły sprawdzam rządzącym, pukały do drzwi gabinetów w Brukseli i skutecznie wykorzystywały narzędzia partycypacji dla transformacji systemu żywności. Tematyka systemu żywności i rolnictwa jest bardzo szeroka, w ramach Youth Climate Lab koncentrujemy się na deforestacji, której przyczyną jest rolnictwo zwierzęce, prawie do dostępu do wegańskich posiłków oraz problemie marnowania żywności.

💚💚💚

Morgan Janowicz,
Koordynatorka ds. Partnerstwa REV:
– Roślinne szkoły to nie tylko projekt REV ale to nasza misja i element strategii naprawy systemu żywności. Jako reprezentantka Gen Z wiem, że odpowiedzialność za naprawę systemu żywności to odpowiedzialność instytucji, przemysłu, rządów, samorządów, szkół… i mocna, silna edukacja klimatyczna.

💚💚💚

Julia Sawka – Kluczowe jest także zrozumienie potęgi naszych wyborów jako siły zmiany. Nie marnuj – kupuj odpowiedzialnie to manifest troski o naszą planetę i przyszłe pokolenia. Wspólnie budujemy społeczeństwo świadome, gotowe podejmować decyzje, mające na uwadze ekologię, etykę i zrównoważony rozwój. W ramach Youth Climate Lab skupiamy się na kampaniach społecznych, które inspirują do pozytywnych zmian.

💚💚💚

Musimy przewartościować nasze podejście do zwierząt i otaczającej nas przyrody i zrozumieć, że stanowimy obecnie największe zagrożenie dla tej planety i jej zwierzęcych mieszkańców. I powinniśmy zrobić to nie ze strachu o własne zdrowie lub życie, przyszłość swoich bliskich czy gatunku ludzkiego – powinniśmy to zrobić z poczucia przyzwoitości i szacunku. Nie da się uczciwie walczyć o prawa i ich egzekwowanie w kwestii sprawiedliwości społecznej i jednocześnie tolerować czy czynnie uczestniczyć w gigantycznej opresji wobec dziesiątek miliardów zwierząt pozaludzkich.
Monika Kohut – weganka, abolicjonistka zwierzęca, aktywistka, feministka. Działa aktywnie na rzecz równości wszystkich istot żyjących.

💚💚💚

Na dziś wiemy jedno, że nie ma nakazu jedzenia mięsa w Kościele, ani nie ma zakazu jego jedzenia. A miejscem, gdzie podejmujemy takie decyzje jest nasze sumienie. I wrażliwość tego sumienia mówi nam, którą opcję należy/można wybrać z licznych propozycji diet. Każdy ma prawo do swoich wyborów. Nie narzucamy go instytucjonalnie.
Od zawsze w Kościele są praktykowane posty. A klasyczny post chrześcijański to po prostu niejedzenie mięsa i w naszej tradycji chrześcijańskiej od zawsze nie jemy mięsa np. w piątki.
To pokazuje, że od wieków w naszej refleksji był, jak można powiedzieć, wyrzut sumienia, że jednak jemy zwierzęta.
O. Stanisław Jaromi OFMConv.
Wywiad pt. “Nowe przymierze z przyrodą?”

💚💚💚

“Zwróćmy również uwagę na etyczny aspekt dokarmiania. Niewiele osób jest świadomych, że pożywienie zostaje wyrzucane jako przynęta w bezpośrednim otoczeniu stanowisk strzeleckich, tak zwanych ambonek.
Głodne zwierzęta same pojawiają się na linii strzału, co czyni z aktu polowania egzekucję. Zabijanie zwierząt w pobliżu ambon ukazuje rzeczywisty obraz myśliwych i ich tak zwaną miłość do przyrody.
“Etyczne potępienie myślistwa”
Dariusz Dąbek – dr nauk humanistycznych, filozof, logik, trener mediacji,
negocjator.
💚💚💚

“Nurt ekofeminizmu, obszernie zajmujący się problemem męskiej dominacji zarówno w stosunku do kobiet, jak i środowiska naturalnego, zwrócił uwagę na patriarchalne korzenie elementów kultury myśliwskiej. Myślistwo rekreacyjne, które często prezentowane jest przez samych uczestników jako sport lub równa walka, to w istocie forma jednostronnej agresji, gwałt na przeciwniku, który nie wyraził zgody na udział w zmaganiach. W tej morderczej odsłonie biofilii myśliwy – stalker („romantyczny gwałciciel”) jest przekonany, iż jego ofiara sama sprowokowała go do ataku i ponosi winę zaswój los. Zgrzeszyła pięknem, a więc musi ponieść zasłużoną karę”.
“Etyczne potępienie myślistwa”
Dariusz Jedzok – absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Śląskiego.
💚💚💚

“Dla społeczności myśliwych całe to zło jest legitymizowane przez moralność łowiecką, która jest złą moralnością, tak jak moralność grupy przestępczej czy moralność kanibali. Społeczne hominidy jako ssaki świadome sprawstwa swojego i innych są skazane na moralność – żadna ludzka grupa nie może się utrzymać przez współdziałanie członków bez przestrzegania wzajemności i wspólnej wartości czy celu”.
“Etyczne potępienie myślistwa”
Andrzej Elżanowski – prof. dr hab. w zakresie nauk biologicznych.
💚💚💚

“Zabijanie zwierząt towarzyszyło ludzkości w toku filogenezy. Człowiek zabijał, żeby przeżyć, szczególnie w okresie lodowcowym, kiedy trudno było o pokarm roślinny. Zabijał także, czyniąc ofiary, jednakże nie było to
zabijanie dla przyjemności. Co więcej, szanse zwierzęcia i człowieka w walce były bardziej wyrównane. Już we wczesnym średniowieczu na terenie Europy myślistwo stało się mało ważnym aspektem gospodarki, a w czasach współczesnych – wyspecjalizowanych hodowli – jest wręcz zbędne.
Jednak istnieje, i to dla zupełnie innych celów”.
“Etyczne potępienie myślistwa”
Honorata Korpikiewicz – prof. dr hab. w dyscyplinie: filozofia.
💚💚💚

“Przyjąć można więc, że prawidłowe jest potoczne znaczenie słowa „myślistwo”, oznaczające pozbawienie zwierząt życia w wyniku polowań. Myślistwo rekreacyjne to natomiast myślistwo, w którym głównym – a często wręcz jedynym – celem jest patologicznie rozumiana „rekreacja” – pozbawianie zwierząt życia nie w związku z jakąś formą zagrożenia, nawet nie dla mięsa, ale przede wszystkim dla satysfakcji myśliwego. Zabijanie zwierząt
jako forma relaksu, przyjemności”.
“Etyczne potępienie myślistwa”
Tomasz Cyrol – adwokat, dr nauk prawnych.
💚💚💚

“Odwołajmy się najpierw do zasady: „Nie zabijaj” ze starotestamentowego Dekalogu, która w wersji oryginalnej zakazuje mordowania – czyli zabierania życia niewinnym – tym, którzy nic złego nam nie uczynili, tym, którzy nie mają winy w sobie i są zbyt słabi, aby bronić samych siebie.
Mój adwersarz mógłby w tym wypadku powiedzieć, że zakaz ten dotyczy wyłącznie relacji międzyludzkich. Należy zadać pytanie – dlaczego na obecnym, wysokim poziomie wiedzy neurobiologicznej i rozwiniętej świadomości moralnej musimy tak wąsko interpretować tę zasadę? Dlaczego
kategorią „niewinnych” powinniśmy nadal obejmować wyłącznie przedstawicieli gatunku Homo sapiens i nikogo więcej? Z etycznego punktu widzenia, kategoria „niewinnych” jest zakresowo szersza i wykracza poza przynależność do jednego gatunku”.
“Etyczne potępienie myślistwa” –
dr hab. Dorota Probucka, prof. UP.
💚💚💚

“Ludzie nie dostrzegają lub nie chcą dostrzegać cierpienia zwierząt hodowlanych. Nie widzą, co się dzieje ze zwierzętami hodowanymi na mięso. Jak wygląda produkcja mleka. Ja staram się im to uświadomić”.
red. TOK FM, Ewa Podolska
💚💚💚
“Termin „zwierzęta” powinien zostać porzucony w rozważaniach etycznych. Jako kategoria systematyki biologicznej jest zbyt szeroki, żeby można było go sensownie używać w kontekście etyki. Jest mi z tym określeniem coraz bardziej niewygodnie i gorączkowo zaczynam szukać sposobu, żeby go nie stosować w podobnych rozważaniach.
Dariusz Gzyra
💚💚💚
“Strzelanie dla przyjemności do zwierząt jest patologią, to powiedzmy sobie wprost. Rozumiem łowiectwo, gdy istnieją istotne pilne powody, ale tym powinni zająć się fachowcy, a nie osoby, które idą do lasu jak na zawody sportowe czy do parku rozrywki z wypasionym sprzętem do zabijania”.
O. Stanisław Jaromi OFM CONV.
💚💚💚

“Urząd rzeczniczy to istotny krok w kierunku prawnego uznania podmiotowości zwierząt. Dziś zwierzęta, które z jednej strony nie są rzeczami (jak stanowi wprost art. 1 ust. 1 Ustawy o ochronie zwierząt), a z drugiej nie mają podmiotowości prawnej, pozostają w zawieszeniu, jeśli chodzi o ich status prawny”.
mec. Karolina Kuszlewicz

🧡🧡🧡
“Rzecznik praw zwierząt czy też ogólnopolski inspektorat praw zwierząt musiałby być instytucją niezależną od Inspekcji Weterynaryjnej, od parlamentu czy rządu. Generalnie od wszelkich instytucji, które patrzą na zwierzęta nie z punktu etyczno-moralnego, tylko jako produkt, rzecz, którą się np. handluje
w celach konsumpcyjnych”.
Prezes TOZ RP Wojciech Muża
🧡🧡🧡
Oczywiście ta osoba powinna być weganinem, bo to zmienia perspektywę i podejście do zwierząt jako właśnie do produktów. Myślę, że byłoby rażącą sprzecznością, gdyby rzecznik ochrony zwierząt je konsumował”.
Szef Fundacji Viva Akcja dla Zwierząt Cezary Wyszyński

(06-2021) Drodzy Czytelnicy.
Nie będę ukrywał, ze papierową wersję naszego magazynu „Istota” spotkał dotkliwy los, związany z rozporządzeniami dotyczącymi lockdawn’u, już na samym początku pandemii Covid-19. Zupełnie świeży numer naszego pisma został wtedy, w lutym 2019 roku rozdystrybuowany do punktów sprzedaży, które zgodnie ze wskazaniem znajdowały się w centrach handlowych dużych miast. I jak pewnie pamiętacie, te punkty zostały na długi czas zamknięte. Nie będę wspominał jakie straty finansowe spowodowała ta tragiczna sytuacja. Zapewne macie tę świadomość lub się domyślacie, że zablokowało to działanie naszej redakcji. Wstrzymaliśmy produkcję kolejnych numerów z nadzieją, że sytuacja dla naszego papierowego pisma będzie bardziej łaskawa. Nie była łaskawa.

Jednakże, równolegle z uzyskaniem praw do papierowej wersji naszego pisma, uzyskaliśmy prawa wydawnicze dla cyfrowej wersji „Istota.info”. Było to, jak się dziś okazuje ratunkiem dla naszego tytułu. Pozwoliło nam to, do nia dzisiejszego publikować teksty na naszym portalu www.istota.info. Znajdowały one w wielu przypadkach Wasze uznanie, za które serdecznie Dziękujemy.

Dziś zdecydowaliśmy się rozpocząć emisję pisma w wersji cyfrowej, w dwumiesięcznym cyklu. Oczywiście nie zaprzestaniemy publikacji na naszym portalu aktualnych tekstów związanych z bieżącymi wydarzeniami.

Przedstawiamy wydanie listopadowo-grudniowe, w którym oprócz aktualności, znajdują się artykuły, które nie znalazły się w kolejnych nie wydrukowanych, papierowych wersjach Istoty.

„Istota.info” jest pismem niezależnym, nie dotowanym przez żadną partię lub organizację, a wiele działań prowadzonych na rzecz gazety jest w formie pro bono, dlatego też, jeżeli uznacie, że wypełniamy swoją misję, prosimy o wsparcie naszego pisma i pracy redakcyjnej.
Życzę miłej lektury
Janusz Bończak
– wegański redaktor naczelny.
e-mail: redakcja@istota.info

(01-2019) Drodzy Czytelnicy.
Wokół nas budzi się do życia przyroda i możemy znów cieszyć się śpiewem ptaków oraz delektować zapachem pojawiających się wśród zieleni pierwszych kwiatów. Podziwiać ich wygląd w wiosennych promieniach słońca oraz krzątające się wokół nich owady. Wiosna zaprasza całą swoją okazałością na spacer. Nie odmawiajmy jej i skorzystajmy z zaproszenia. A będąc na spacerze, proponuję wziąć do ręki pierwsze wydanie „Istoty” i dowiedzieć się, co Wam zaproponowaliśmy do przeczytania. Znajdziecie tam wiele ciekawych tekstów dotyczących nie tylko nas samych, ale całej przyrody, która potrzebuje naszej troski i mądrych decyzji, byśmy zawsze mogli się cieszyć z uroków nadchodzących kolejnych wiosen. Dołożyliśmy wielu starań, aby czytanie naszego magazynu sprawiło Wam przyjemność i by wzbudził zainteresowanie, które zaowocuje różnorakimi refleksjami dotyczącymi naszego zdrowia oraz zdrowia naszej planety. Mam nadzieję, że przyjmiecie je pozytywnie.
Bardzo dziękuję wszystkim Autorom tekstów i fotografii, które pojawiły się na naszych łamach, a Czytelnikom za czas spędzony z nami.
Tworząc to czasopismo, mamy mocne przeświadczenie, że uczestniczymy w ważnym przedsięwzięciu dotyczącym każdego z nas.
Wszystkim obchodzącym Święta Wielkanocne oraz tym, którzy nie świętują, życzę czasu na odpoczynek i radość podczas wielu aktywności na łonie natury.
Zapraszam do lektury i poznania prawdziwej istoty rzeczy oraz do kontaktu z nami.
Dwumiesięcznik będzie również dostępny poprzez sklep internetowy www.sklep.istota.info
Życzę miłej lektury
Janusz Bończak
– wegański redaktor naczelny.
e-mail: redakcja@istota.info
🍏🍏🍏

(02-2019) Drodzy Czytelnicy.
Przede wszystkim chcę Wam
serdecznie podziękować za liczne listy, w których piszecie, że pierwszy numer magazynu „Istota” przypadł Wam do gustu. Dziękuję też za wszystkie sugestie dotyczące problematyki naszego pisma, bo powstaje ono z myślą o Was i naszym wspólnym domu – Ziemi.
Bardzo jest mi miło zaprosić Was do przeczytania kolejnego numeru „Istoty”.
W aktualnym wydaniu dowiecie się: Dlaczego Ewa Podolska, dziennikarka radia TOK FM, wypiła wodę z flakonika konwalii… Co odpowiedział o. Stanisław Jaromi na sugestię, by weganizm był podstawą życia chrześcijan? Czy w życie zwierząt powinna wkroczyć teoria polityczna praw? Dokąd prowadzi 12 kroków? I jak zostać trenerem triathlonu ważąc 130 kg? Skąd zazdrość aktora Jana Nowickiego o perfumy, których receptury nie chciał zdradzić właściciel galerii Szalom Karol Kuberski? Co dotyka duszy psycholożki Michaliny Palarz-Prochal? Czy konie się starzeją i kto kocha papugi oraz czy myśliwi są potrzebni… W tematyce zdrowia dowiecie się, dlaczego Peter Pavlović, były mistrz Chorwacji we freestyle kiteboardingu, przyjechał do Krakowa. I co poleca do jedzenia kliniczna dietetyczka, wielokrotna mistrzyni MTP Polski i świata Karolina Kozela-Paszek. Dlaczego u weganki Martyny Urbańczyk pojawiają się na nosie piegi, gdy jednocześnie ma policzki czerwone od zimna… Chętnie też zdradzę Wam, gdzie w Krakowie weganie i wegetarianie czują się jak w raju! I dlaczego w Bieszczadach można być szczęśliwym…
Zapraszam do lektury i poznania prawdziwej istoty rzeczy oraz do kontaktu z nami.
Dwumiesięcznik jest również dostępny w wersji cyfrowej poprzez sklep internetowy – www.sklep.istota.info
Życzę miłej lektury
Janusz Bończak
– wegański redaktor naczelny.
e-mail: redakcja@istota.info
🍏🍏🍏

(3.2019) Drodzy Czytelnicy, na pewno spotkaliście się z bardzo popularnym, a pamiętającym zamierzchłe wieki życzeniem – „Obyś żył w ciekawych czasach”. Spoglądając wokół, możemy mieć wrażenie, że rzeczywiście to życzenie się nam spełnia. Świat się zmienia na naszych oczach. My również, posiadając coraz większą wiedzę, rozumiemy ten świat trochę lepiej, a przez to widzimy go inaczej. Dostrzegamy również, że działania każdej osoby wpływają na życie nas wszystkich na Ziemi, która jest naszym jedynym domem. I to właśnie w naszych rękach spoczywa moc sprawiająca, że to starodawne życzenie nie zmieni się w przekleństwo.
W bieżącym wydaniu przedstawiamy osoby reprezentujące wartości, które mogą nas uchronić przed przemianą ww. życzenia w przekleństwo. Sprawiając, że nasze życie ma szansę być szczęśliwsze nie tylko dla nas samych, ale również dla całej przyrody oraz zwierząt będących pod naszą opieką. O rzecznictwie na rzecz zwierząt przeczytacie w wywiadzie z prezesem TOZ-u RP Wojciechem Mużą oraz w komentarzach mec. Karoliny Kuszlewicz, adwokatki zajmującej się ich ochroną.
O patronie myśliwych – św. Hubercie napisała dr hab. prof. UP Dorota Probucka, a o eksperymentach na zwierzętach dr hab. prof. UJ Joanna Hańderek. Weganki.
Przeczytajcie również recenzję książki pt. „Osobowość na talerzu” weganina dr Marcina Urbaniaka.
Redakcja „Istoty” była obecna na kostrzyńskim „Pol’and’Rocku”, łódzkich „Igrzyskach Wolności”, krakowskim „Kundlu burym i kocurach w Dworku”, niegowickiej „Parfiadzie”, a wraz z REFA świętowaliśmy Dzień św. Franciszka. Opisujemy dla Was te wydarzenia.
O zgadze w dziale „Zdrowie” pisze Jacek Bator, a „Kulinaria” kuszą wegańskim penne razowym z pesto, bazylią i rukolą oraz w pełni roślinnymi muffinkami.
Swoimi podróżami i refleksjami dzieli się weganka Martyna Urbańczyk, pisząc o Arktyce. Zobaczycie zdjęcia Arktyki również w kadrach Dariusza Wojciechowskiego. A po buty kierujemy Was do etycznej Fairmy.
Zapraszam do lektury i poznania prawdziwej istoty rzeczy oraz do kontaktu z nami. Życzę miłej lektury.
Janusz Bończak,
– wegański redaktor naczelny.
🍏🍏🍏

(01-2020) Drodzy Czytelnicy, gdybym miał odpowiedzieć Wam na pytanie, co jest najwspanialszego w mojej pracy podczas tworzenia istotowego pisma, bez wahania odpowiedziałbym, że jest to możliwość przebywania wśród wrażliwych, na los innych, ludzi i słuchania osób, które poświęcają swój czas, a czasem całe swoje życie w trosce o otaczający nas ekosystem.

Będąc wśród tych wspaniałych osób, z łatwością przychodzi mi marzyć, że kiedyś budząc się następnego dnia, świat w którym obdarowano mnie życiem, będzie taki piękny, jakby udał się rajski plan! A my opiekując się zwierzętami, nie dajemy im powodu do strachu przed nami i nie dosięga ich nasze okrucieństwo. Doceniamy wartość i urodę całej otaczającej nas przyrody i nie betonujemy jej w każdym możliwym kawałku. Rozumiemy, że mieszkając na planecie, która jest naszym jedynym domem, wiemy, że niszcząc ją nawet w odległym dla nas zakątku, odczujemy te zniszczenia na własnej skórze.
A wiedząc, że nikt nie ma prawa nam zabronić marzyć, zapraszam do nich! I aby te marzenia były jak najwspanialsze polecam do przeczytania, przygotowane przez naszą redakcję artykuły, napisane przez cudownych i mądrych ludzi.
Rozpoczynamy bieżące wydanie wywiadem z szefem Fundacji Viva! Akcja dla Zwierząt Cezarym Wyszyńskim. Odpowiedział on na pytania związane z rzecznictwem na rzecz zwierząt. Szczególnie polecam blok tekstów opisujących problem wykluczeń, napisanych piórem dr hab. prof. UJ Joanny Hańderek oraz doktoranta Doriana Mączki i ubarwionych przepięknymi pracami artystki malarki Elżbiety Bińczak-Hańderek. O swojej dalekiej podróży do Nepalu i swoich refleksjach pisze psycholożka Michalina Palarz-Prochal.
Następnie, zapraszam na wykład dr. hab. Marcina Urbaniaka, odkrywającego w swoim tekście tajemnice tolerancji. Gratka dla studentów! Jego autorstwa jest również recenzja książki „Prawa zwierząt. Praktyczny przewodnik” autorstwa mec. Karoliny Kuszlewicz. Możecie tę pozycję kupić w naszym istotowym sklepiku. O Boskich Istotach, we wspaniałym tekście, napisała dr hab. Barbara Niedźwiedzka. Jak ona widzi nasz świat przez chrześcijański pryzmat? Przeczytajcie!
Czytajcie i marzcie. Marzenia się spełniają!
Janusz Bończak
– wegański redaktor naczelny

Może cię zainteresować:

Dotyk duszy…

Granice sacrum

O wykluczeniu