ci którzy już stracili wierzą bardziej

Spread the love

 

rozpadam się w cierpieniu świata i konsekwencjach ekologicznych zaniedbań

myślę o sile i kruchości tkanek ludzkich w obliczu ekstremalnych

stanów atmosferycznych

planety. Tej planety —

próbującej krzyczeć

i przemawiać do rozsądku ludzkiego

ten ostatni raz.

 

Od kilkunastu dni obserwuję skrajności, które bolą moje tkanki, zupełnie tak jakbym przejęła jej cierpienie.

ekstrema są stresujące.

ekstrema wykraczają poza harmonię.

dzięki ekstremom można osiągnąć więcej lub mniej niż norma.

 

nasza planeta staje się nienormatywna

staje się bardziej tych, którzy już stracili

suri stawicka

Zobacz autorski układ wiersza